Αυτή η ανάρτηση είναι επίσης διαθέσιμη στο: Αγγλικα
Hedera helix
κοινώς:κισσός
«κισσός» κατά Ιπποκράτη, «κιττός», «έλιξ», «Διονύσιον» των αρχαίων
Ivy, English Ιvy, Algerian Ιvy, Baltic Ivy, Common Ivy
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Αειθαλές ξυλώδες μακρόβιο αναρριχητικό φυτό, το οποίο προσκολλάται σε άλλα φυτά, μέσω εναέριων ριζών. Εξαπλώνεται στη Μεσόγειο και στην εύκρατη Ευρώπη.
ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΑ-ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η Σεμέλη, κόρη του Κάδμου, βασιλιά της Θήβας ήταν έγκυος στον Διόνυσο από τον Δία. Η ζηλιάρα Ήρα, που είχε μεταμορφωθεί στην παραμάνα της Σεμέλης, παρότρυνε τη βασιλοπούλα να ζητήσει από τον Δία να εμφανιστεί μπροστά της με την μεγαλοπρεπή ολύμπια μορφή του. Αυτός το έκανε. Όμως έτσι, εμφανίστηκαν μαζί του κι αστραπές και κεραυνοί και πήρε φωτιά το παλάτι του Κάδμου. Η Γη (Γαία) όμως, τύλιξε το παλάτι με κισσό . Έτσι σώθηκε ο Διόνυσος και από τότε αυτό ήταν το αγαπημένο φυτό του θεού.
Ακριβώς επειδή ήταν αφιερωμένος στο Διόνυσο, από τα ομηρικά χρόνια αναφέρεται ως «Διονύσιον». Οι αρχαίοι Έλληνες στεφάνωναν με κισσό τα αγάλματα του Διονύσου, τους ποιητές και τους πότες, γιατί τον θεωρούσαν σύμβολο της αθανασίας και αντίδοτο για τον πονοκέφαλο από τη μέθη.
ΧΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ-ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗ
Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποίησε
- για τα τραύματα (Περί Ελκών 17).
- για έλκη του αιδοίου και κλυσμούς (Περί Γυναικείας Φύσεως 104).
- ως συλληπτικό (Περί Γυναικείων Ι 23).
- εναντίον της μητρορραγίας (Περί Γυναικείων ΙΙ 193).
Ο Διοσκουρίδης το θεωρούσε πανάκεια για πολλές αρρώστιες.
ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
- θεραπεία ρευματισμών και εξωτερική χρήση για εξανθήματα, εγκαύματα και αμυχές
- οι καρποί αντιμετωπίζουν πυρετό και αδενικές δυσλειτουργίες
- αντιβακτηριακό, αντισηπτικό, καθαρτικό, προκαλεί εφίδρωση
- κατά του κοκκίτη, της νευραλγίας, των πρησμένων αδένων, των θρομβώσεων, αντισπασμωδικό, εμμηναγωγό.
- ως αντιβηχικό, για την αντιμετώπιση των φλεγμονών των βρόγχων.
Κοσμητολογία
- σε σκευάσματα κατά της κυτταρίτιδας.
- εκχύλισμα φύλλων μαλακτικό σαμπουάν που σκουραίνει τα μαλλιά.
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Υπερβολικές δόσεις καταστρέφουν τα ερυθροκύτταρα και προκαλούν οξυθυμία, διάρροια και εμετό.